Om begrijpelijke redenen (Covid-19) was onze traditionele jaarlijkse september 2020 bbq afgelast (ruim 600 ingeschrevenen).
Daardoor misten we voor ons project in Katako-Kombe (DRCongo) zeer belangrijke financiële middelen (- €10.000+).
Het uitgeven én dus verkopen van dit boek kan mits succes een nuttig alternatief zijn.
                      Dit boek is helemaal in het Nederlands, alléén de titel is Franstalig.

 


In het NederlandsHarde - kaft - Genaaid - Formaat 21 × 21 cm - 456 bladzijden en veel kleurenfoto’s.
Kostprijs €50 (eventuele verzendingskosten + €10)
Boek ten voordele van de gezondheidszone en het ruraal ziekenhuis van Katako-Kombe (DRCongo).

Er zijn nog 3 exemplaren over.
Tot zolang de voorraad strekt, kan er nog besteld worden (klik hier).


Vooraf.
 
Over de auteur en
wat vertelt hij in dit boek.
 
Enkele impressies over het boek.
 
Dit MOET je weten:
wat zullen we doen met de opbrengst?
 
Hoe het boek bestellen
én betalen?
 

Evolutie van het project
2002-2015.

 
 
Eerste aankondiging uitgave:
15 mei 2020.

 


Er zijn op 20/11/2023
nog 3 exemplaren beschikbaar
.

Tot zolang
de voorraad strekt
kan het boek
besteld worden.

Dank om alsnog te bestellen.
Klik hier om te bestellen.

 
 
 
Contact.
 
   
Vooraf.  

getekend stratenplan van de gezondheidszone Katako-Kombe

In ‘t kort: de Sankuru en de titel van dit boek.
De toestand in het binnenland van de Sankuru, een centraal gelegen Congolese provincie, is nóg erger dan elders in Centraal DRCongo en dit inspireerde Luc Vansina in 2008 om tijdens een gesprek, vóór ons vertrek uit Kinshasa, doodleuk mee te delen: "Ils vont là où même les moustiques sont encore sauvages." ("Ze vertrekken naar een gebied waar zelfs de muskieten nog wild zijn!"). Hiermee maakte hij duidelijk dat wij naar een vergeten en zeer afgelegen gebied trokken waar alle infrastructuur geruïneerd was; een streek die door de onbereikbaarheid van het allernoodzakelijkste verstoken is; waar onderwijs en gezondheidszorg een totaal gebrek aan middelen hadden en hebben; waar de bevolking omzeggens volledig afhankelijk was en veelal nog is van wat de natuur hen te bieden heeft.
Ter plaatse ondervond ik tijdens mijn acht missies dat dit méér dan waar was. Daarom dus leek mij "Ils vont là où même les moustiques sont encore sauvages." een zeer toepasselijke titel voor deze acht verzamelde dagboeken.
Minderbroeder Kapucijn Luc Vansina woonde en werkte jarenlang in Congo en kent dit enorme land door en door. In 2001 organiseerde hij de vredesboot van Memisa die de eerste keer sinds het begin van de oorlog (1994 na de genocide in Rwanda) met een schip vol hulpgoederen vanuit Kinshasa, over de Congostroom, naar de Evenaarsprovincie voer.
In 2007 benoemde Pax Christi Vlaanderen Luc Vansina tot Ambassadeur voor Vrede omwille van zijn acties om in én voor Congo de hele diplomatieke, militaire en NOG-wereld ertoe aan te zetten, en erin te slagen, om dringende hulp te verlenen in Goma en omliggende gebieden in Oost-Congo.
Aldus Rik Neirynck.

  top
   
   
De auteur, de inhoud.  

Rik Neirynck volgde opleidingen elektriciteit, ergotherapie, keramiek, digitale grafische vormgeving en webdesign. Hij werkte 35 jaar als ergotherapeut in Kliniek St. Jozef te Gentbrugge (nu AZ Maria Middelares te Gent), reisde 11 keer als vrijwilliger naar RDCongo, waarvan 8 keer naar Katako-Kombe.
Hij is hier in België vrijwillig medewerker aan het project 'Katako-Kombe' en hij lanceerde de website www.katako-Kombe.be op 14 maart 2008.
Hij vertelt in deze Katako-Kombe-dagboeken over zijn ervaringen als technisch vrijwillig medewerker aan de rehabilitatie van een gezondheidszone en het ruraal ziekenhuis van het zeer afgelegen en zeer moeilijk bereikbare Katako-Kombe in de Sankuru, een centraal gelegen provincie van de Democratische Republiek Congo.
Rik geeft in zijn dagboeken informatie die zelden gegeven of beschreven wordt als het over gezondheidszorg gaat in landen in ontwikkeling.
Met de auteur kijken we naar het project met de ogen van een technieker die als ergotherapeut toch wel een beetje kennis van zaken heeft in verband met het functioneren van een ziekenhuis.

In dit boek? Géén statistieken! Wél hoe het er daar in het dagelijks leven aan toegaat. Hoe de missies verlopen: de mooie belevenissen, vervelende ervaringen, de veelal armoedige leefomstandigheden, het niet vanzelfsprekende reizen, enzovoort…
- Hoe verloopt het reizen en wat kan er onderweg gebeuren?
- Waar en in welke omstandigheden zal men er logeren?
- Verlopen de werkzaamheden ter plaatse zoals gepland?
- Is er iets te zien onderweg en ter plaatste?
- De natuur?
- Welke rol spelen de klimaatsomstandigheden?
- Hoe leven de bewoners?
- Hoe is de lokale bevolking?
- Emoties?
- Wat krijgen we te eten? …

Op dat en nog wel meer mogelijke vragen lezen we een antwoord of beschrijvingen in deze rijkelijk geïllustreerde dagboeken.

 
  top
   
   
Enkele impressies.  
  Het geheugen van het project.
In 2008 werd Rik Neirynck uitgenodigd om deel te nemen aan een inleefmissie naar Katako-Kombe in DRCongo samen met Yves Kluyskens en Mieke Hamels.
Ter plaatse was onmiddellijk duidelijk dat zijn kennis van elektriciteit maar ook zijn technisch inzicht en creativiteit van groot belang konden zijn voor het rurale ziekenhuis van Katako-Kombe. Het was vanzelfsprekend dat hij nog meerdere keren naar Katako-Kombe zou reizen.
In de loop van de daarop volgende jaren keerde hij jaarlijks terug om het elektrisch netwerk uit te bouwen, vanaf 2010 in samenwerking met ‘King’ een elektricien uit Kinshasa. King reisde de volgende vier jaar telkens mee om met Rik de soms zeer arbeidsintensieve werken uit te voeren.
Rik hield tijdens zijn acht missies heel nauwgezet elke avond voor het slapengaan een dagboek bij.
Het is vlot geschreven, leest gemakkelijk en is heel mooi geïllustreerd.
Riks boek is het geheugen van de evolutie van het project en bevat nuttige info over de lokale realiteiten. Het boek bevat daarenboven nogal wat pittige details over de soms onwaarschijnlijke belevenissen tijdens zijn reizen van en naar Katako-Kombe en in de regio zelf.
Aldus Dr. Yves Kluyskens in een recente correspondentie over het ruraal ziekenhuis van Katako-Kombe.
   

 

 

 

 


Tijdens het lezen word je geconfronteerd met de tegenstelling tussen onze soms over gesofisticeerde ziekenhuizen en de wijze waarop de ziekenhuizen in de landen in ontwikkeling zich verhelpen.
Ik heb genoten van de zeer gedetailleerde beschrijvingen en van hoe Rik van dag op dag de gezondheidssituatie in Congo ervaarde.
De beschrijving van de vindingrijkheid waarmee de mensen daar mee omgaan is hartverwarmend en biedt perspectief. De betrokkenheid van het medisch personeel en de hulpverleners is ontroerend. Het warme optimisme dat van de gezichten straalt op de vele - soms erg indringende foto’s - laat de lezer niet onbewogen.
Je bent er tijdens het lezen getuige van hoe de westerse hupverleners kiezen voor duurzame oplossingen. Weg van het kolonialisme en het paternalisme.
Deze dagboeken ademen een sfeer uit van verbondenheid, van het belangloos doorgeven en uitwisselen van kennis en ervaringen. Ze zijn ideale lectuur voor het verplegend en medisch personeel dat plannen heeft om naar landen in ontwikkeling te vertrekken.
De auteur formuleert ook kritische bedenkingen, zonder te vervallen in paniekzaaierij.
De dagboeken zijn ook interessant voor lezers met een ruime belangstelling voor landen in ontwikkeling.
We krijgen een inzicht in het leven van iedere dag. Beschreven met heel veel optimisme.
Bijzonder leuk en vooral interessant zijn de vele praktische tips (zoals bijvoorbeeld p. 211, een hydraulische pers - zorg ervoor dat alles mee geleverd wordt, wij westerlingen kunnen aanvullend materiaal hier om de hoek halen).
Rik heeft ook oog voor de kleine en grote corruptie die er - wellicht nog meer dan bij ons - deel uitmaakt van het dagelijkse leven. Bij ons is het vaak subtieler en grover.
We lezen hoe een combinatie van de vaardigheden van een ergotherapeut en een elektricien wonderen kan verrichten in landen in ontwikkeling.
Rik wijst tevens op het hiërarchisch denken in het leven van elke dag, dat men wellicht heeft overgenomen van de kolonisator (cf. voor wie men wel en niet een verwelkomingsfeest organiseert).
Je zou zo het vliegtuig willen nemen om ook een bijdrage te leveren aan het wegslagen van de gezondheidszorgen in landen, die het meer dan ooit nodig hebben. En tevens kunnen meegenieten van de verbondenheid die je in die landen meemaakt. Waar ook de pintjes niet ontbreken na een dag samen hard inzetten voor een betere samenleving.
Schrijft Marc Laquière, tijdens zijn loopbaan als leerkracht geschiedenis en maatschappijleer actief bij o.a. Aktiegroep Kritisch Onderwijs (AKO), de Leerplancommissie van het Departement onderwijs Maatschappij, de Werkgroep Mundiale Vorming van het NCOS. Voor en na zijn pensionering blijft hij nauw betrokken bij een aantal onderwijsprojecten i.v.m. onderwijs en minderheden.
 

De eerste maal toen ik ‘Ils vont là où même les moustiques sont encore sauvages’ begon te lezen, heb ik mijzelf verplicht om te stoppen, anders zou ik het in een ruk uitgelezen hebben: zéér boeiend! Van Rik wist ik wel al een en ander, hij had me erover verteld. Om eerlijk te zijn, had ik soms mijn bedenkingen hoe er soms tewerk werd gegaan (ik wijs niet met een vinger he!). Weet je als wij naar het buitenland vertrokken moest alles in de puntjes geregeld zijn, tot het allerlaatste minuscule vijsje. Dan lees ik dat er een heel duur toestel naar ginder gestuurd werd, zonder handboek, zonder tools, zonder onderdelen. Dan begon mijn Recinco hart te slaan: het deed pijn! Sommige NGO’s zouden aan dat professionalisme toch een voorbeeld mogen nemen.
Chris woont nu in Borneo een werkte jaren voor Recinco in allerhande tropische landen (isolatie van o.a. olietanks en grote gasopslagtanks). Hij zag daar zeer dikwijls hoe de lokale bevolking in moeilijke omstandigheden leeft.
Rik en Chris (vooral) hebben een deel van hun zeer interessante collectie met botanische orchideeën verkocht en de opbrengst in de vorm van een ‘micro krediet’ geschonken aan het lyceum van Katako-Kombe (werd tot 1997 gerund door de zusters van de H. Familie uit Ieper). Het is de bedoeling dat de laatstejaars zelfstandig leren zijn middels het maken van handwerkjes (bv. popjes, kinderkleedjes), daar een prijs op stellen en die verkopen op de lokale markt en dus ook leren om een basic boekhouding bij te houden zodat met de winsten opnieuw kan geïnvesteerd worden. Enzovoort…
Aldus Chris Rooms vanuit Borneo.

 
Riks dagboeken ‘Ils vont là où même les moustiques sont encore sauvages’, ondanks de Franstalige titel helemaal in het Nederlands, geven een gedetailleerd beeld van hoe daar reilt en zeilt in Katako-Kombe en hoe het soms heel goed en soms heel slecht verloopt. De technische beschrijvingen zullen door sommigen misschien diagonaal worden gelezen. De beschreven belevenissen en de vele foto’s maken het boek boeiend.
Schreef Kristien Bogaert na het lezen van de proefdruk. Kristien werkte tot voor kort op de personeelsdienst van het AZ Maria Middelares te Gent.
 
Willem Hoet, kunstschilder uit Bottelare:
“Ik heb dit boek zeer graag gelezen. Al is het een typisch dagboek waarin dus ook gewone dagelijkse dingen neergeschreven zijn, toch heb ik me tijdens het lezen op geen enkel moment verveeld. En wat meer is: ik heb veel vernomen over Congo zelf en hoe het er kan aan toegaan op missies van vrijwilligers in bv. de gezondheidszorg.
Het is echt ook ongelofelijk, wij hebben er hier geen énkel idee van hoe de bewoners daar bijna totaal afhankelijk zijn van hun leefomgeving: de natuur waarin en waarmee ze zichzelf voorzien van voeding, woningen, hulpmiddelen...
Ook al gaat het hier voor een deel over Riks technische missies, toch stel ik vast dat Rik wel enige kennis van zaken heeft als het over het functioneren van een ruraal ziekenhuis gaat.”
 
Het is aangenaam om ernstige dingen te lezen die op anekdotische en soms ludieke manier beschreven zijn. Al die détails maken er een leerrijke en aantrekkelijke lectuur van.
Aldus Benoit Braeckman, voormalig architect bij Electrabel die in 2012 10 dagen in Katako-Kombe was.
 

Wat ik heel interessant vind om te lezen is over hoe de zaken daar aangepakt worden, hoe jij met de technische moeilijkheden omgaat en hoe de mensen daar wonen, eten, bouwen, zorgen, enfin hoe ze daar leven! Ook de vele weetjes over de fauna, flora en geografie kunnen me enorm smaken.
Schreef Domien Van de Vijver uit Bottelare. Domien is 'bar-keeper' in café 'Het Ketske' in Bottelare dorp.

 
  top
   
   
Dit MOET je weten:
 

Als de resterende 3 boeken, dus in het totaal 304 boeken verkocht raken, kan dat zeker €8.000 opbrengen.

Met die €8.000 hebben we voor het ziekenhuis van Katako-Kombe een méér dan noodzakelijke, nieuwe technische dienst gebouwd.
Eind september 2021 zijn de
werken begonnen, eind februari 2022 was het gebouw afgewerkt. Een fotoverslag over de werken: klik hier!

Met het resterend bedrag (opbrengst verkoop boeken + opbrengst schilderijententoonstelling)
zal een EKG- toestel en een Elektroforesetoestel aangekocht worden.

 
  top
   
   
Hoe het boek bestellen
én betalen?
 

Belangrijk: uitsluitend met overschrijvingen!


De kostprijs van het boek bedraagt €50 + €10 verzendingskosten.
Gezien de maatregelen i.v.m. Covid-19 is verzending voorlopig de te verkiezen optie.


De opbrengsten van de verkoop van dit boek, na aftrek van de kosten, zijn ten voordele van de verdere ontwikkeling van het ruraal ziekenhuis en/of de gezondheidszone van Katako-Kombe in RDCongo.

 

Hoe bestellen?

1. Stuur een email naar rik.neirynck@scarlet.be met als vermelding: “Ik bestel het dagboek én betaal €50 (of €60 indien het boek per post verzonden moet worden). Vermeld in de email uitdrukkelijk dat u het boek zal ophalen of dat u het thuis wil ontvangen per post. Vermeld ook het adres naar waar we het boek moeten versturen.

2. Stort het nodige bedrag op rekening BE46 7360 6691 7536 van Katako-dagboek
                                                 IBAN KREDBEBB                                
                                 met in de mededeling: Katako-dagboek.

 
  top