African Orchids
in the Wild and in Cultivation

by
Isobyl and Eric la Croix
1997, Timber Press Inc., Oregon, USA
379 pp
102 kleurenfoto’s
meerdere pentekeningen
ISBN 0-88192-405-9

nederlands - english

Isobyl la Croix schreef dit boek omdat het ‘… moeilijk is om informatie te vinden over Afrikaanse orchideeën…’ Hier en daar werd wel een en ander gepubliceerd, hetzij in boekvorm, hetzij als artikel in een tijdschrift. De meerderheid van die publicaties is echter uitverkocht of voor het geïnteresseerde publiek bijna onbereikbaar geworden. Tot voor het verschijnen van dit boek bestond er niet echt een ‘bron’ waar men informatie kon vinden als bijvoorbeeld een ongewone orchidee in een catalogus aangeboden werd.
Wat orchideeën betreft is Afrika niet zo goed bedeeld. Er zijn tot nu toe ongeveer 1550 soorten gekend binnen 99 geslachten. De meeste epifyten zijn meestal niet erg kleurrijk en ze hebben over het algemeen kleine bloempjes. Dit betekent echter geenszins dat ze onaantrekkelijk zijn, verre zij van daar! Bij de terrestrische soorten vinden we de levendigste kleuren in de orchideeënwereld. Disa uniflora is hiervan een goed voorbeeld.

Isobyl la Croix heeft getracht om alle soorten, die ze ooit in een kwekerij gezien heeft of waarvan dat dat ze gekweekt worden, in haar boek besproken, zelfs die planten die in de handel niet verkrijgbaar zijn. Alleen de mediterrane orchideeën van Noord-Afrika worden niet besproken omdat deze meer affiniteiten hebben met de Europese orchideeën. Ook de soorten uit Madagascar en die uit de eilanden van de Indische Oceaan komen niet aanbod.

Deel I.
Het eerste hoofdstuk bespreekt de Afrikaanse geografie en het Afrikaanse klimaat.
In hoofdstuk twee gaat het over de vegetatie in Afrika.
Hoofdstuk drie bespreekt de Afrikaanse landen die zich onder de evenaar bevinden.
Hoofdstuk vier is aan de classificatie van de Afrikaanse orchideeën gewijd, waarbij de classificatie volgens Dressler (1993) gevolgd wordt.
In hoofdstuk vijf wordt het kweken van Afrikaanse orchideeën besproken.
In hoofdstuk zes komen ziekten en plagen aan bod en hoofdstuk zeven behandelt het vegetatief vermeerderen en het zaaien. Er is een tabel die aangeeft hoelang zaden erover doen om zaairijp te zijn.
Hoofdstuk acht heeft het over CITES en over het in stand houden van orchideeën en hun biotopen.
Hoofdstuk negen komt de hybridisatie aan bod en er is een lijst met een selectie van hybriden met Afrikaanse orchideeën.

Deel II.
Vanaf p. 89 (hoofdstuk tien) tot en met p. 348 worden de orchideeën besproken van A tot Z.
Van elke soort is er een beschrijving van de plant en bloemen, het biotoop wordt aangegeven, de kweekwijze en de verspreiding in de natuur. Hier en daar zijn er tekeningen. Waar de kwaliteit van de tekeningen niet echt ‘je dat’ is, zijn de kleurenfoto’s echt wel van goede tot zeer goede kwaliteit.

Er is een appendix met nuttige adressen, een appendix met een lijst van Afrikaanse orchideeënsoorten die niet in cultuur zijn, een verklarende woordenlijst en een uitgebreide bibliotheek. Er is ook een index van besproken planten.

Besluit: African Orchids in the Wild and in Cultivation is een zeer bruikbaar boek voor al wie zich actief met het kweken van Afrikaanse orchideeën wil bezig houden.

(top)

Isobyl Lacroix wrote this book because: “…it is hard to find information on African orchids.” Some information has already been published, either in a book, an article or a magazine. Most of these publications are sold out however, or they have become practically unattainable for the interested readership. Until this book was published, a source where to find information, when e.g. an unusual orchid was offered in a catalogue, could not be found.
When it comes to orchids, Africa is not very well off. Up till now, about 1550 species within 99 genders are known. Most epiphytes are not very colourful and in general they have small flowers. However, this does not mean that they are unattractive, far from it! The most vivid colours can be found among the terrestrial species. A good example is the Disa uniflora.

In her book, Isobyl Lacroix tried to describe all species she ever saw in a nursery garden or the ones she thought were cultivated, even those plants not available for private circulation.
The Mediterranean orchids of North Africa are not described because they have more affinities with European orchids. The species from Madagascar and those from the isles in the Indian Ocean are not mentioned.

Part I.
The first chapter describes the African geography and climate.
The second chapter is on the subject of vegetation in Africa.
Chapter 3 describes African countries beneath the equator.
Chapter 4 deals with the classification of African orchids, the Dressler-classification (1993) is used.
Chapter 5 discusses the cultivation of African orchids.
The 6th chapter is on diseases and plagues and chapter 7 deals with the vegetative grow and with sowing.
Chapter 8 is on CITES and on how to preserve orchids and there biotopes.
The 9th chapter deals with hybridisation and there is a list of a selection of hybrids with African orchids.

Part II.
Orchids are being described from A to Z from p 89 (chapter 10) till p 348.
There’s a description of plant and flower, biotope, cultivation and spread in nature of every species. Some drawings can be found. The quality of the drawings is not really that good, but the colour pictures are of a good to an even splendid quality.

There’s an appendix with useful addresses, an appendix with list of African orchid-species not in cultivation, a glossary and an extensive bibliography. You can also find an index of the plants described.

Conclusion: African Orchids in the Wild and in Cultivation is a very useful book for those who want to get involved with the growing of African orchids.

(top)